‘Sinds drie jaar werk ik bij het Toon Hermans Huis in Venlo. Eigenlijk zocht ik geen nieuwe baan. Maar toen ik de vacature voor coördinator zag, wist ik: dit past bij mij. Samen met een collega stuur ik een prachtig team van vrijwilligers aan. We zijn er voor iedereen die te maken heeft met kanker. Of je nu ziek bent, voor iemand zorgt of iemand hebt verloren. Soms komen mensen pas jaren na hun behandeling, omdat de gevolgen van de ziekte zo lang blijven. Hier hoef je je niet sterk te houden. Alles mag er zijn: verdriet, angst, maar vooral ook een lach. We komen ook bij mensen thuis als daar behoefte aan is. Dat kan in heel Noord-Limburg, kosteloos en zonder verwijzing.’

‘Cliënten kunnen bij ons meedoen aan creatieve middagen, samen wandelen, koken of gewoon een goed gesprek voeren. Laatst kwam er een groep vrouwen bij ons. Ze wilden graag lotgenoten ontmoeten die ook nog werken of voor kinderen zorgen. Ze noemen zichzelf “de inspiratieraad” en organiseren hun eigen activiteiten. Daarmee brengen ze zoveel nieuwe energie in het huis. Die ontmoetingen zijn waardevol, omdat je je verhaal kwijt kunt. Ik denk nog vaak aan een cliënt die haar man had verloren. Ze zei: “Fijn dat ik gewoon even mocht vertellen. Ik voel me zo begrepen.” Dat raakt me elke keer weer.’ ‘De drempel lijkt laag, maar veel mensen vinden hulp vragen spannend. Terwijl het zoveel brengt als je het wél doet. Daarom zijn onze vrijwilligers zo belangrijk. Jong, oud, iedereen draagt op z’n eigen manier bij. Ik kan me niet voorstellen dat ik dit bijzondere werk ooit loslaat. Ook niet als ik later met pensioen ga. Ik hoop dat nog meer mensen de weg naar ons vinden. Want niemand hoeft het alleen te doen.’