‘De hele dag door zijn hier van die sprankelmomenten’
Maarten Snel (25) werkt als gespecialiseerd pedagogisch medewerker op de peutergroep van kinderopvang Partou De Curtis dat midden in de weilanden van Werkhoven ligt. Hij heeft van ‘klein geluk’ letterlijk zijn werk gemaakt en haalt daar veel plezier en energie uit. Presentatrice Sophie Hilbrand (49) draait vol enthousiasme een dagje met hem mee.
Sophie heeft al snel het kind in zichzelf teruggevonden als ze aansluit bij de peutergroep van Maarten. Enthousiast zingt ze de vrolijke kinderliedjes mee die opstaan. Om zich vervolgens vol overgave met peuters op het verkleedrek te storten. Even later zijn ze verkleed als piraat, prinses en lieveheersbeestje. Dan mag er gedanst worden. Sophie gaat samen met Maarten helemaal op in het spel van de kinderen.
‘Nee, het is niet alleen maar spelen en joligheid hoor’, vertelt Maarten als Sophie hem daar even later naar vraagt.
‘Jij sloot om 9.00 uur aan, maar ik was om 7.15 uur al binnen. Dan bereid ik de dag voor; mandjes klaarmaken, ruimtes klaarmaken, de lunch voorbereiden. Tussendoor en aan het eind van de dag werk ik groeiformulieren, mappen en administratie bij.’ ‘ Dat lijkt me best pittig’, zegt Sophie. Maarten: ‘Klopt. Ik sta vier volledige dagen op de groep en draai dan zowel de ochtend- als middagdienst. Dat is soms best een uitdaging en kost veel energie. Maar de hele dag door zijn er sprankelmomenten die dat weer goedmaken. De blik van een peuter als die iets nieuws heeft ontdekt of vol verwondering en totaal onbevangen naar iets kijkt wat die nooit eerder heeft gezien. Dat is goud waard. Daarom vind ik deze groep de leukste om mee te werken.’ Sophie: ‘Dat snap ik heel goed. Ik kon er ook intens van genieten toen mijn kinderen die leeftijd hadden. Dan was ik jarig en hadden ze op school een knutselwerkje gemaakt waar ze apetrots op waren. Ik kan heel goed meegaan in die kinderlijke energie. Ik was ook altijd te porren als vrijwilliger voor schooluitjes. Boomhuttenweek op school? Ja hoor, ik doe mee!’
Maarten Snel (25) Is pedagogisch medewerker bij kinderopvanglocatie Partou De Curtis in Werkhoven. Trots op het feit dat hij een switch heeft durven maken in zijn werk. Houdt van de Efteling waar hij een abonnement op heeft. Droomt om ooit te gaan werken met zieke of gehandicapte kinderen en die een bijzonder dagje uit te laten beleven. Woont in Werkhoven bij zijn vader, met een hond, een kat en een schildpad. Bouwt als medewerker in de zorg pensioen op bij PFZW.
Sophie:
‘Zoals jij met die kleintjes omgaat; zo lief, toegewijd en geduldig!’
Sophie Hilbrand (49) Is talkshowhost bij BNNVARA. Trots op ‘mijn gezin dat een hele stevige basis is’. Houdt van haar strandhuisje en wakker worden aan zee met haar man en kinderen. Droomt ervan om heel oud te worden en te genieten van alle toekomstige levensfases. Heeft een relatie met acteur Waldemar Torenstra (50). Woont in Amsterdam-Noord met Waldemar, hun twee kinderen Robin (14) en Ravi (12) en kat Wortel. Pensioen bouwt Sophie op doordat ze in dienst is bij de NPO.
De klok staat op 9.30 uur, het dagelijkse fruitmoment. Terwijl Maarten en Sophie de kinderen helpen, praten ze verder.
‘Vanuit welke filosofie werken jullie hier?’, vraagt Sophie. Maarten: ‘We hebben een aantal pedagogische uitgangspunten. Een emotioneel veilige omgeving en het bevorderen van persoonlijke en sociale kwaliteiten zijn belangrijk. Kinderen leren bijvoorbeeld zelf ontdekken. We werken ook met zogenaamde bouwstenen, als: samen & spel, podium & expressie, groen & gezond en sport & bewegen. Maar we willen de kinderen natuurlijk ook gewoon een heel fijne dag bezorgen.’ Tijd voor het volgende spelletje. Maarten verstopt pluche dieren en de peuters gaan op zoek. Sophie tijgert samen met de kleintjes op handen en voeten vrolijk door het zaaltje op zoek naar egel, kip, muis en olifant.
Het is 13.00 uur: tijd voor een uurtje slapen. Voor Maarten en Sophie een rustmoment.
Sophie: ‘Mijn kinderen zijn inmiddels 12 en 14 jaar, dus de peutertijd is al even geleden. Als ik ze afleverde bij de peutergroep om de hoek dacht ik vaak: jeetje, ga er maar aan staan! Moet je voor dit werk gemaakt zijn?’ Maarten: ‘Het moet inderdaad in je zitten om dit werk te doen. Altijd een goed humeur hebben en ook niet snel van slag raken. Want het ene kind komt al overstuur binnen, het andere heeft direct een schone luier nodig en weer een ander heeft een glutenallergie of diabetes. En consequent kunnen zijn natuurlijk. Daardoor weten de kinderen precies waar ze aan toe zijn. Dat is het belangrijkste.’
Ook al is het najaar, buiten schijnt de zon. Maarten en Sophie hijsen de peuters in hun jas en even later wordt er op de speelplaats vrolijk gekrijt en gespeeld in de zandbak.
Sophie: ‘Ik begreep dat jij de pabo hebt gedaan. Waarom ben je naar Partou gegaan om met peuters te werken?’ Maarten: ‘Ik heb een tijdje voor de klas gestaan, maar vanwege de hoge werkdruk ben ik daarmee gestopt. Dat was een moeilijke beslissing. Ik werk nu al bijna drie jaar bij Partou De Curtis en ik ben hier veel gelukkiger.’ Sophie: ‘Wat knap en wat goed dat je die keuze hebt gemaakt en voor je geluk hebt gekozen. Ik heb mezelf een tijd lang over de kling gejaagd doordat ik op alles “ja” zei en vervolgens een burn-out kreeg. Ik was totaal overprikkeld, het lukte me niet meer om mezelf uit te zetten, mijn gedachten raasden maar door. Jij moet hier ook de hele dag aan staan. Hoe voorkom je dat je niet helemaal overprikkeld raakt?’ Maarten: ‘Ik mediteer regelmatig om mezelf leeg te maken en op te laden voor de volgende dag. En omdat ik vier dagen werk, kan ik op vrijdag volledig ontspannen. Meestal doe ik dan niks. In het weekend laad ik mezelf weer op door veel te wandelen, dingen te doen met mijn familie of een dagje weg te gaan. Dat zijn allemaal geluksmomenten waardoor ik goed in mijn vel en energie blijf zitten.’
Maarten:
‘De verwondering en onbevangenheid van een peuter zijn goud waard’
Maarten heeft nog een verrassing voor Sophie en de kleintjes. In de gymzaal trakteert hij iedereen op een miniconcert met zijn dwarsfluit. Dan is het tijd voor Sophie om te gaan. Maarten vraagt hoe ze deze dag heeft beleefd.
Sophie: ‘Ik keek er heel erg naar uit, maar ik vond het nog leuker dan ik gedacht had. Heerlijk om te zien hoe die hoofdjes van die kindjes werken: het enthousiasme, de verbazing en verwondering die ze nog hebben. Wij hebben allemaal volle agenda’s en zijn vaak in ons hoofd al bezig met wat we hierna weer moeten doen. Kleine kinderen zijn nog echt in het moment. Die “zijn” gewoon en kunnen nog met niks gelukkig zijn. Daar kunnen we als volwassenen nog iets van opsteken.’ Terwijl ze haar jas aantrekt, kijkt ze Maarten aan: ‘Ik kan echt genieten van mensen zoals jij. Als ik zie hoe makkelijk jij met die kindjes omgaat en daar zoveel plezier uit haalt. Je doet dat zo lief, geduldig en toegewijd.’ Bij het afscheid krijgt Sophie van alle peuters, die intussen ook gek op haar zijn, nog een high five.
Lees de vorige pagina: ◄ Blijf op de hoogte: ontwikkelingen in de sector
